Πάνω από το 80% των θανατηφόρων ατυχημάτων γίνεται μέσα στις πόλεις με σχετικά χαμηλές ταχύτητες, οι οποίες όμως είναι ικανές για τον τύπο των χτυπημάτων να φέρουν τον θάνατο ή τον σοβαρό τραυματισμό.
Φερόμαστε σωστά σαν οδηγοί στην πόλη; Προβλέπουμε τα δύσκολα σημεία, τους πεζούς, τα στενά, την πιθανότητα κάποιος να περνάει το κόκκινο; Έχουμε την σωστή ταχύτητα ανάλογα με τις συνθήκες;
Διαβάστε (και δείτε!) περισσότερα εδώ...
Τρίτη 24 Ιουνίου 2008
Δευτέρα 16 Ιουνίου 2008
Προτεραιότητα πρέπει να έχει αυτός που κινείται στην πλατεία και όχι ο "εκ δεξιών"
Στην υπόλοιπη Ευρώπη προτεραιότητα έχει αυτός που κινείται ΜΕΣΑ στην πλατεία, και όχι ο "εκ δεξιων" που μπαίνει σε αυτήν όπως ισχύει μόνο στην Ελλάδα
Έτσι αποφεύγουν εντελώς τα φανάρια βάζοντας στην μέση μια πλατεία (ένα round-about που λένε στην Αγγλία) που μπορεί να διασταυρώνονται 6-7-10 κεντρικοί δρόμοι.
Η λογική είναι ότι, αφού μπεις στην πλατεία (που έχει 2 και 3 λωρίδες), μπορείς να κινηθείς ελεύθερα γύρω-γύρω και να βγεις από κει που θελεις. Αν κάνεις λάθος στην έξοδο, σε μερικά δευτερόλεπτα έχεις κάνει ακόμα ένα γύρο. Έτσι το μποτιλιάρισμα είναι το λιγότερο δυνατό και όλοι ξεμπλέκουν γρήγορα. Θα το παρατηρήσετε αυτό σε πλατείες πχ στην Ηλιούπολη που ο δήμος είχε την πρόβλεψη να βάλει STOP στους καθέτους δρόμους για να 'εξομοιώσει' στην ουσία το σύστημα της Ευρώπης. Στην Ελλάδα, αν μπεις σε πλατεία πρέπει να σταματάς κάθε 10 μέτρα για αυτόν που έρχεται από τα δεξιά σου. Αν η πλατεία έχει πολλές λωρίδες και κινείσαι στην εσωτερική, είναι τελείως παράλογο να σταματάς επειδή αυτός που μπαίνει 20 μέτρα δεξιά και πίσω σου με τον αέρα της προτεραιότητας αποφασίζει να διασχίσει όλες τις λωρίδες και να πέσει στην πόρτα σου.
Αν έχω ακούσει καλά και στην Ελλάδα ίσχυε το σύστημα της Ευρώπης, αλλά το αλλάξαμε γιατί οι οδηγοί μπερδευόντουσαν με τις προτεραιότητες (εκ δεξιών παντού, αλλά όχι στην πλατεία) και το έκαναν εκ δεξιών παντού. Οι κουτόφραγκοι μπορούν και χαλάνε μερικά εγκεφαλικά κύτταρα παραπάνω και σκέφτονται όταν οδηγούν ('ντααα, μπαίνω σε πλατεία, έχει ο άλλος προτεραιότητα' ) αλλά ο οδηγάρας και 'έξυπνος' Έλληνας μπερδεύεται…
Πρόταση.. Βάλτε στοπ στις εισόδους των πλατειών, τουλάχιστον σε αυτές που δεν έχουν έντονη ροή προς την πλατεία, έτσι ώστε να διευκολυνθούν οι υπόλοιποι κεντρικοί δρόμοι και τα αυτοκίνητα να ξεμπλέκουν γρήγορα από την διασταύρωση…
Νέος ΚΟΚ - Μία από τα ίδια...
ΚΟΚ ήταν και πέρασε…
Δεν σταματά να με εντυπωσιάζει με πόση συνέπεια και οργάνωση μας αποδεικνύει κάθε φορά το Ελληνικό Κράτος ότι είναι ασυνεπές και ανοργάνωτο… Ο λόγος για τον νέο ΚΟΚ και τον τρόπο εφαρμογής του. Πλύση εγκεφάλου από την τηλεόραση, πρόστιμα-φωτιά, ταξίαρχοι και υπουργοί στα κανάλια και στους δρόμους. Τις πρώτες μέρες εφαρμογής, μπλόκα κάθε 2-3 φανάρια, Ζ-ητάδες και περιπολικά παντού, τροχονόμοι με το μπλοκάκι στο χέρι να μοιράζουν αυτόγραφα δίχως οίκτο. Και ένα μικρό θαύμα ξαφνικά έγινε στους δρόμους. Οι παρανομίες μειώθηκαν αισθητά, οι λεωφορειο-λωρίδες άδειασαν, είδαμε κράνη ακόμα και στους συνοδηγούς μοτοσικλετών. Και σκέφτηκα "κοίτα να δεις που αυτός ο λαός, ο ενθουσιώδης, ο απείθαρχος, ο 'δε βαριέσαι', μαζεύτηκε λίγο, έστω και με την απειλή του χαμένου μισθού πάνω από το κεφάλι του…Κοίτα που αυτή την φορά κάτι θα γίνει…".
Δυστυχώς όλα τελείωσαν σε 3 μέρες. Η τροχαία γύρισε στις υπόλοιπες "ανειλημενες" υποχρεώσεις της, τα μπλόκα εξαφανίστηκαν, οι λεωφορειο-λωρίδες γέμισαν πάλι εξυπνάκηδες με το φλας αναμμένο, τα κινητά έγιναν πάλι σκουλαρίκια, τα κράνη άρχισαν να βγαίνουν. Και μας έμειναν τα παχιά λόγια, τα μεγάλα πρόστιμα και η πίκρα, ότι το κράτος και οι μηχανισμοί του μπορούν αλλά δεν θέλουν, ή θέλουν αλλά δεν μπορούν…
Μας είπε ο υπουργός ότι τα πρόστιμα είναι μεγάλα, αλλά όποιος είναι νόμιμος δεν έχει τίποτα να φοβηθεί. Όπως κατέληξαν όμως τα πράγματα, το μόνο που άλλαξε ήταν το πόσα χρήματα μπαίνουν στα ταμεία, ενώ πρωτίστως έπρεπε να αλλάξει η συμπεριφορά της τροχαίας. Δεν γίνεται πρόληψη αν μια στο τόσο γράψεις κάποιον με κόκκινο, όταν (αραιά και πού) μου κρύβεσαι στην λεωφορειο-λωρίδα γιατί ο διοικητής είπε "βγείτε και φέρτε μου 100 παραβιάσεις και 100 κράνη". Ούτε όταν με θεωρείς παραβάτη με 70 χμ/ωρα στους επαρχιακούς με το όριο-παγίδα των 50, ή κινούμενος στην αραιή κίνηση της εθνικής άνετα και ΑΣΦΑΛΕΣΤΑΤΑ με 140-150. Πρόληψη κάνεις όταν αναγκάζεις με την συνεχή σου παρουσία να φορέσει κάποιος το κράνος, να μην περάσει το κόκκινο με 80 μέσα στην πόλη και εμβολίσει αυτοκίνητο-μηχανή-πεζό, να μην κινείται με σφήνες με 180+ ανάμεσα στους άλλους με τα 150. Και φυσικά, όταν αστυνομεύεις αδιάλειπτα και αυστηρά το θέμα "αλκοόλ" Ό,τι ακριβώς έκανε η τροχαία για 3 μόνο μέρες. Δυστυχώς, αγαπητέ μου υπουργέ, όσο καλή διάθεση και να υπάρχει, αν δεν αλλάξει η νοοτροπία των ανώτερων δημοσίων υπαλλήλων που διοικούν την τροχαία αλλά και η παιδεία μας ως οδηγοί-αναβάτες-πεζοί με συνεχή πλύση εγκεφάλου, τα πρόστιμα από μόνα τους δεν φτάνουν. Χρειάζεται και βούληση για να εφαρμοστούν. Χρειάζονται και κόσμο για να τα εφαρμόσουν.
Πάντως την επόμενη φορά που θα κάνετε "upgrade" στον ΚΟΚ για να μας παίρνετε το διπλό μισθό, ίσως να καταφέρετε να διπλασιάσετε και τον χρόνο της πιεστικής εφαρμογής του. Δηλαδή ίσως να καταφέρετε να βγάλετε μία εβδομάδα….
;)
Δεν σταματά να με εντυπωσιάζει με πόση συνέπεια και οργάνωση μας αποδεικνύει κάθε φορά το Ελληνικό Κράτος ότι είναι ασυνεπές και ανοργάνωτο… Ο λόγος για τον νέο ΚΟΚ και τον τρόπο εφαρμογής του. Πλύση εγκεφάλου από την τηλεόραση, πρόστιμα-φωτιά, ταξίαρχοι και υπουργοί στα κανάλια και στους δρόμους. Τις πρώτες μέρες εφαρμογής, μπλόκα κάθε 2-3 φανάρια, Ζ-ητάδες και περιπολικά παντού, τροχονόμοι με το μπλοκάκι στο χέρι να μοιράζουν αυτόγραφα δίχως οίκτο. Και ένα μικρό θαύμα ξαφνικά έγινε στους δρόμους. Οι παρανομίες μειώθηκαν αισθητά, οι λεωφορειο-λωρίδες άδειασαν, είδαμε κράνη ακόμα και στους συνοδηγούς μοτοσικλετών. Και σκέφτηκα "κοίτα να δεις που αυτός ο λαός, ο ενθουσιώδης, ο απείθαρχος, ο 'δε βαριέσαι', μαζεύτηκε λίγο, έστω και με την απειλή του χαμένου μισθού πάνω από το κεφάλι του…Κοίτα που αυτή την φορά κάτι θα γίνει…".Δυστυχώς όλα τελείωσαν σε 3 μέρες. Η τροχαία γύρισε στις υπόλοιπες "ανειλημενες" υποχρεώσεις της, τα μπλόκα εξαφανίστηκαν, οι λεωφορειο-λωρίδες γέμισαν πάλι εξυπνάκηδες με το φλας αναμμένο, τα κινητά έγιναν πάλι σκουλαρίκια, τα κράνη άρχισαν να βγαίνουν. Και μας έμειναν τα παχιά λόγια, τα μεγάλα πρόστιμα και η πίκρα, ότι το κράτος και οι μηχανισμοί του μπορούν αλλά δεν θέλουν, ή θέλουν αλλά δεν μπορούν…
Μας είπε ο υπουργός ότι τα πρόστιμα είναι μεγάλα, αλλά όποιος είναι νόμιμος δεν έχει τίποτα να φοβηθεί. Όπως κατέληξαν όμως τα πράγματα, το μόνο που άλλαξε ήταν το πόσα χρήματα μπαίνουν στα ταμεία, ενώ πρωτίστως έπρεπε να αλλάξει η συμπεριφορά της τροχαίας. Δεν γίνεται πρόληψη αν μια στο τόσο γράψεις κάποιον με κόκκινο, όταν (αραιά και πού) μου κρύβεσαι στην λεωφορειο-λωρίδα γιατί ο διοικητής είπε "βγείτε και φέρτε μου 100 παραβιάσεις και 100 κράνη". Ούτε όταν με θεωρείς παραβάτη με 70 χμ/ωρα στους επαρχιακούς με το όριο-παγίδα των 50, ή κινούμενος στην αραιή κίνηση της εθνικής άνετα και ΑΣΦΑΛΕΣΤΑΤΑ με 140-150. Πρόληψη κάνεις όταν αναγκάζεις με την συνεχή σου παρουσία να φορέσει κάποιος το κράνος, να μην περάσει το κόκκινο με 80 μέσα στην πόλη και εμβολίσει αυτοκίνητο-μηχανή-πεζό, να μην κινείται με σφήνες με 180+ ανάμεσα στους άλλους με τα 150. Και φυσικά, όταν αστυνομεύεις αδιάλειπτα και αυστηρά το θέμα "αλκοόλ" Ό,τι ακριβώς έκανε η τροχαία για 3 μόνο μέρες. Δυστυχώς, αγαπητέ μου υπουργέ, όσο καλή διάθεση και να υπάρχει, αν δεν αλλάξει η νοοτροπία των ανώτερων δημοσίων υπαλλήλων που διοικούν την τροχαία αλλά και η παιδεία μας ως οδηγοί-αναβάτες-πεζοί με συνεχή πλύση εγκεφάλου, τα πρόστιμα από μόνα τους δεν φτάνουν. Χρειάζεται και βούληση για να εφαρμοστούν. Χρειάζονται και κόσμο για να τα εφαρμόσουν.
Πάντως την επόμενη φορά που θα κάνετε "upgrade" στον ΚΟΚ για να μας παίρνετε το διπλό μισθό, ίσως να καταφέρετε να διπλασιάσετε και τον χρόνο της πιεστικής εφαρμογής του. Δηλαδή ίσως να καταφέρετε να βγάλετε μία εβδομάδα….
Απόσπαση προσοχής
Δείτε το βίντεο
Ή κατεβάστε το όλο εδώ (11mb)
Η κύρια ενασχόλησή μας στον δρόμο ως οδηγοί είναι να φτάσουμε όλοι, εμείς και οι άλλοι, ασφαλείς στον προορισμό μας. Η οδήγηση δεν είναι τρόπος εντυπωσιασμού των άλλων, το αυτοκίνητό μας δεν είναι το γραφείο μας, η κουζίνα μας, το εφηβικό μας δωμάτιο ή το σαλόνι μας που το έχουμε βγάλει στον δρόμο, άσχετα αν κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν γι'αυτό, μαρκετάροντάς το και πουλώντας το πολύ έξυπνα.
Τα πράγματα που μπορούν να μας αποσπάσουν την προσοχή είναι πάρα πολλά.
Ας δούμε λίγο και τις πιο hi-tech ενασχολήσεις μας, που είναι τόσο στην μόδα και εχουν παρει μορφή επιδημίας.
Αγαπητοί φίλοι, οδηγοί και πεζοί, δεν θα περιμένουμε από το κράτος να μας αλλάξει την νοοτροπία με πρόστιμα. Είναι κοινή λογική ότι δεν αφήνουμε τίποτα να μας αποσπά το βλέμμα ή το μυαλό την ώρα που οδηγούμε ή περπατούμε, ενώ είναι υποχρέωσή μας να το μάθουμε και στα παιδιά μας από μικρή ηλικία. Είμαστε εκατομμύρια άνθρωποι στοιβαγμένοι σε τσιμεντουπόλεις και ορίζουμε-κατευθύνουμε μεταλλικές κατασκευές με πολλαπλάσιο βάρος και αδράνεια που, αν δεν το κάνουμε με σύνεση και ευθύνη, μπορούν να δημιουργήσουν τραγικές καταστάσεις και να κλείσουν σπίτια, είτε τα δικά μας είτε των άλλων.
Ατυχήματα που οφείλονται στην απόσπαση της προσοχής του οδηγού...
Ή κατεβάστε το όλο εδώ (11mb)
Η κύρια ενασχόλησή μας στον δρόμο ως οδηγοί είναι να φτάσουμε όλοι, εμείς και οι άλλοι, ασφαλείς στον προορισμό μας. Η οδήγηση δεν είναι τρόπος εντυπωσιασμού των άλλων, το αυτοκίνητό μας δεν είναι το γραφείο μας, η κουζίνα μας, το εφηβικό μας δωμάτιο ή το σαλόνι μας που το έχουμε βγάλει στον δρόμο, άσχετα αν κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν γι'αυτό, μαρκετάροντάς το και πουλώντας το πολύ έξυπνα.
Τα πράγματα που μπορούν να μας αποσπάσουν την προσοχή είναι πάρα πολλά.
;) | Έντονες συζητήσεις με επιβάτες, παιδιά που χοροπηδούν στο κάθισμα, το σωστά δεμένο στο πίσω κάθισμα μωρό μας που κλαίει, άναμμα και κάφτρες τσιγάρων, καφέδες-αναψυκτικά-φαγητά, ψάξιμο του σωστού cd, μακιγιάρισμα, χτένισμα, διάβασμα χάρτη-εφημερίδας-περιοδικού, ακόμα και η μεταφορά ελεύθερου ζώου μέσα στο αμάξι, είναι μόνο μερικά. |
| Ταξιδεύοντας με 30 μέτρα ανά δευτερόλεπτο (110 χμ/ώρα), αρκεί μία μικρή απροσεξία μας, ένα στιγμιαίο κοίταγμα κάπου άλλού για να βρεθούμε κάτω από το φορτηγό ή να παρασύρουμε ένα πεζό. Περίπου 25-30% των ατυχημάτων* δημιουργούνται από κάποια "απόσπαση της προσοχής" του οδηγού. | ;) |
Ας δούμε λίγο και τις πιο hi-tech ενασχολήσεις μας, που είναι τόσο στην μόδα και εχουν παρει μορφή επιδημίας.
;) ;) | Ο ήχος στο αμάξι έχει αλλάξει πολύ από την εποχή του μεγάλου στρογγυλού κουμπιού για την ένταση και των 6 (αν ήμασταν τυχεροί!) μηχανικών ρυθμίσεων των σταθμών. Τώρα χρειαζόμαστε τα λεπτά άκρα ενός ταχυδακτυλουργού και όραση γερακιού για να δούμε τι γράφει πάνω σε κάθε κουμπάκι και να καταφέρουμε να το πατήσουμε. Ειδικά αν το "εργαλείο" είναι χωμένο πίσω από τον λεβιέ, μπορεί να χρειαστεί να … σκύψουμε (!) χάνοντας τον δρόμο για αρκετά δευτερόλεπτα. Τα "μπάσα" του στερεο-φoνικού βρίσκονται 4 υπομενού κάτω, ενώ για να φτιάξουμε εκείνο το "φύσημα" στο βάθος μπορεί να χρειαστεί μάστερ από ιαπωνικό πανεπιστήμιο. Όλα τα παραπάνω παρόλο που τα θεωρούμε φυσιολογικά, απλά δεν είναι. Η απόσπαση της προσοχής μας είναι εγκληματικά μεγάλη όταν προσπαθούμε να ρυθμίσουμε τα παραπάνω τέρατα τεχνολογίας. Όσο μάλιστα η ηλικία μας μεγαλώνει, η κοντινή μας όραση χειροτερεύει και τόσο πιο απλές ρυθμίσεις αναζητούμε. Οι υπερβολές με 4000 watt δεν λείπουν και συνήθως ακολουθούνται από πλήρη αναισθησία. Η ένταση καλύπτει οποιονδήποτε ήχο της κίνησης και αποσπά την προσοχή. Δυστυχώς, δεν καταλαβαίνουμε πόσο επικίνδυνο είναι γιατί το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να καμαρώσουμε σαν βατράχια που κοάζουν για την απίστευτη αγένειά μας προς την ψυχική ηρεμία των άλλων, οι οποίοι (στην καλύτερη περίπτωση) γελάνε μαζί μας. |
;) | Μετά τον ήχο ήρθε η εποχή της εικόνας. Όταν οι σοβαροί κατασκευαστές αυτοκινήτων έχουν ροοστάτες για το ταμπλό ή και λειτουργίες black panel που σβήνουν τα "άχρηστα" όργανα για να μην μας αποσπούν την προσοχή, εμείς προσπαθούμε με όλους τους δυνατούς τρόπους να έχουμε κάτι κινούμενο και φωτεινό ακριβώς μπροστά στο πρόσωπό μας. Οι TFT οθόνες μεγαλώνουν υπέρμετρα, ενώ η χρήση τους κάθε άλλο παρά η ενδεδειγμένη είναι. Ακυρώνουμε την σύνδεση του χειρόφρενου (που επιτρέπει την λειτουργία της οθόνης μόνο με σταματημένο αυτοκίνητο) και επιλέγουμε να βλέπουμε ταινίες, βιντεο-κλιπ ή πρωινάδικα (αγαπημένα των ταξί) την ώρα που οδηγούμε. Ακόμα και αν δεχθούμε ότι η τηλεόραση ή το βίντεο χρειάζονται σε ένα αυτοκίνητο, πρέπει να είμαστε αυστηροίμόνο εμείς) θεωρούμε ότι μας ενοχλεί ο όγκος της, η αντανάκλασή της στην καμπίνα ή στο πίσω τζάμι, θα πρέπει να την κλείσουμε αμέσως και δεν πρέπει να υποκύψουμε σε καμιά διαμαρτυρία. Ας σκεφτούμε επίσης ότι είναι τουλάχιστον αγένεια του συνοδηγού να παρακολουθεί τηλεόραση και να μην συμμετέχει στην παρέα ή στο ταξίδι διασκεδάζοντας-βοηθώντας-ξυπνώντας τον οδηγό. Δεν είμαστε εκεί για να κάνουμε τον σωφέρ… ως προς την χρήση του. Η οθόνη πρέπει να είναι γυρισμένη προς τον συνοδηγό ή τοποθετημένη πίσω για τα παιδιά και στην λιγότερη δυνατή φωτεινότητα το βράδυ. Αν για οποιοδήποτε λόγο (που τον κρίνουμε εμείς οι οδηγοί και |
| Καινούργια επίσης ενασχόληση (η οποία θα γίνει κανόνας σε λίγο) είναι τα κάθε τύπου GPS. Πραγματικά πρωτοποριακή εφεύρεση, βοηθούν πολύ και στην εύρεση των δρόμων αλλά είναι και πολύ καλός συνοδηγός για κρυμμένες στροφές το βράδυ. Η χρήση τους όμως προϋποθέτει εξοικείωση, σωστή ρύθμιση της φωτεινότητας το βράδυ και σίγουρα όχι ενασχόληση, εκμάθηση ή μικρορύθμιση όταν κινούμαστε. Η απόσπαση της προσοχής μας πρέπει να είναι η λιγότερη δυνατή και εδώ. | ;) |
;) | Η κορυφαία θέση βέβαια ανήκει στα κινητά τηλέφωνα, τα οποία άλλαξαν προς το χειρότερο την ήδη τραγική κατάσταση της χώρας μας στον τομέα των ατυχημάτων. Βλέπουμε κεφάλια γερμένα πάνω σε ώμους να προσπαθούν να αλλάξουν ταχύτητα και να παραδέρνουν στις λωρίδες, βλέπουμε μηχανές χωρίς κράνος να μιλάνε με το ένα χέρι στο τιμόνι αδιαφορώντας για το ξαφνικό πρόβλημα που θα βρεθεί μπροστά τους, βλέπουμε πεζούς και κυρίως παιδιά να περνάνε "αέρα" δρόμους και διασταυρώσεις απορροφημένοι από την συζήτηση. Οι αντιδράσεις μας με την χρήση κινητού στο χέρι μειώνονται στο 50%, θέλουμε δηλαδή διπλάσιο χρόνο να κάνουμε οτιδήποτε. Η χρήση ασύρματης επικοινωνίας (bluetooth) είναι επιβεβλημένη, αλλά ακόμα και με αυτή πρέπει να θυμόμαστε ότι απορροφημένοι σε μία συζήτηση "χάνουμε" σημαντικές πληροφορίες** από τον δρόμο. Ξεχνάμε να δούμε καθρέφτες, το οπτικό μας πεδίο μειώνεται, πατάμε φρένο χωρίς λόγο και χάνουμε το όχημα εκτός της λωρίδας μας. Πρέπει να καταλάβουμε οτι το πρόβλημα κυρίως προέρχεται από την ίδια την συζήτηση και όχι μόνο από το αν κρατάμε το κινητό με το χέρι ή όχι. Ο εγκέφαλος μας δεν μπορεί να κάνει 2 πράγματα ταυτόχρονα, δηλαδή να ερμηνεύσει ΚΑΙΚΑΙ να συμμετέχει σε μία συζήτηση πέρα απο το "γειά, τι κάνεις - καλά". Η έντονη ή πολύπλοκη συνομιλία στο κινητό μπορεί μεν να μας αποσπά την προσοχή το ίδιο με μια αντίστοιχη συνομιλία μέ ένα επιβάτη αλλά με μία βασική διαφορά: Ο συνομιλητής δεν ειναι στο αυτοκίνητο, δεν βλέπει την κίνηση, δεν ξέρει πότε να σταματήσει να μιλάει και δεν μπορεί να περιμένει μεγάλα χρονικά διαστήματα μέχρι να απαντήσουμε. Επίσης, η ίδια η ύπαρξη του κινητού** αυξάνει πολλαπλάσια την πιθανότητα να γίνει μία τέτοια σοβαρή συζήτηση (δουλειάς, οικογενειακών προβλημάτων κλπ) που αλλιώς δεν θα γινόταν μεσα στο αυτοκίνητο. Μιλώντας στο κινητό ή θα σκεφτούμε πως θα απαντήσουμε στην σοβαρή ερώτηση ή θα ερμηνεύσουμε την συμπεριφορά του πεζού σαν πιθανοτητα να περάσει απροειδοποίητα τον δρόμο. Ενα απο τα δύο, δεν μπορούμε και τα δύο μαζι. Η πιο καινούργια και επικίνδυνη μόδα είναι το διάβασμα-συγγραφή μηνύματος και το "ψαχούλεμα" στα μενού του κινητού την ώρα που οδηγούμε, τα οποία πρέπει να απαγορέψουμε στον εαυτό μας. Το βλέμμα μας αποσπάται για πολλά δευτερόλεπτα (εκατοντάδες δηλαδή μέτρα) πάνω στην οθόνη του κινητού χάνοντας όλες τις πληροφορίες του δρόμου. Μόνο σταματημένοι και σίγουροι. όλα αυτά που βλέπει στον δρόμο αλλα |
Αγαπητοί φίλοι, οδηγοί και πεζοί, δεν θα περιμένουμε από το κράτος να μας αλλάξει την νοοτροπία με πρόστιμα. Είναι κοινή λογική ότι δεν αφήνουμε τίποτα να μας αποσπά το βλέμμα ή το μυαλό την ώρα που οδηγούμε ή περπατούμε, ενώ είναι υποχρέωσή μας να το μάθουμε και στα παιδιά μας από μικρή ηλικία. Είμαστε εκατομμύρια άνθρωποι στοιβαγμένοι σε τσιμεντουπόλεις και ορίζουμε-κατευθύνουμε μεταλλικές κατασκευές με πολλαπλάσιο βάρος και αδράνεια που, αν δεν το κάνουμε με σύνεση και ευθύνη, μπορούν να δημιουργήσουν τραγικές καταστάσεις και να κλείσουν σπίτια, είτε τα δικά μας είτε των άλλων.
Ατυχήματα που οφείλονται στην απόσπαση της προσοχής του οδηγού...
Ατυχήματα λόγω μουσικής και αφαίρεσης της προσοχής
Ατυχήματα λόγω κινητού
Αγενείς και Οδοιπόροι...
Κάθε χρόνο στην Ελλάδα (κατά μέσο όρο) σημειώνονται 22.000 οδικά ατυχήματα, με 2.100 νεκρούς και 32.000 τραυματίες, εκ των οποίων 3.200 έως 3.500 άτομα καταλήγουν σε μόνιμες αναπηρίες.
Το χειρότερο όμως, εκτός από τα τραγικά νούμερα (τα οποία ΚΑΝΕΙΣ μας δεν καταλαβαίνει και για τα οποία ΚΑΝΕΙΣ μας δεν νοιάζεται), είναι η πίστη ότι δεν μας αφορούν. Θα συμβεί στους άλλους, όχι σε μας. Εμείς δεν θα πάθουμε ποτέ τίποτα, δεν θα είμαστε ποτέ ανάμεσα στους 6 που πεθαίνουν κάθε μέρα ή στους 10 που μένουν βαριά ανάπηροι.
Μπορούμε να συνεχίσουμε ελεύθερα να βγάζουμε τα απωθημένα μας στο τιμόνι, να τρέχουμε σαν μανιασμένοι σε κατοικημένες περιοχές, να μην κάνουμε πίσω και να τραβάμε την κατάσταση στα άκρα όταν κάποιος μας κοντράρει, να κλέβουμε την θέση του άλλου στο φανάρι, στην ουρά, να είμαστε αγενείς προς οδηγούς και πεζούς, να κορνάρουμε χωρίς σοβαρό λόγο, αρκεί το "εγώ" μας να είναι ικανοποιημένο, αρκεί εμείς να πάμε γρήγορα και να τελειώσουμε την δουλίτσα μας, αδιαφορώντας για οτιδήποτε άλλο κινείται στο δρόμο.
Μπορούμε ελεύθερα να είμαστε άχρηστοι και ανεκπαίδευτοι σαν οδηγοί, να μας νοιάζει μόνο πως θα πάρουμε το δίπλωμα λαδώνοντας ή πετυχαίνοντας στο παρκάρισμα. Να μην ενδιαφερόμαστε για να γίνουμε καλύτεροι διαβάζοντας, παρακολουθώντας κάποια "μετά διπλώματος" σχολή ή έστω να πάμε μόνοι μας σε ένα άδειο πάρκινγκ και να μάθουμε πως στρίβει, φρενάρει και αντιδρά το μαραφέτι που οδηγούμε. Αυτά είναι ψιλά γράμματα, εξάλλου ξέρουμε ότι αν "δεν τρέχουμε", δεν θα πάθουμε εμείς τίποτα...
Μπορούμε ελεύθερα να κατηγορούμε το κράτος για την ασχετοσύνη, την εισπρακτική του νοοτροπία και την αχρηστία του, ξέροντας ότι μεταβιβάζοντας τις ευθύνες απαλλασσόμαστε εμείς από τις δικές μας. Δεν κάνουν καλά την δουλειά τους, δεν φτιάχνουν τους δρόμους (αν δεν βάλουν άλλα τόσα στην τσέπη), τα παίρνουν από παντού, δεν πιάνουν τους κακούς οδηγούς, οπότε γιατί να πειθαρχήσουμε; Οι άλλοι που δεν πειθαρχούν είναι οι έξυπνοι και εμείς οι χαζοί;
;)
Ή μπορούμε απλά να γίνουμε μέλη της κοινωνίας. Τα ατυχήματα είναι αποτελέσματα των κακών δρόμων, των κακών οχημάτων, της έλλειψης στοιχειώδους εκπαίδευσης αλλά και της αντικοινωνικής μας συμπεριφοράς σε όλες τις πιθανές της μορφές. Η τσαπατσουλιά μας, η κονόμα μας, η βόλεψη μας, ο ωχ-αδερφισμός μας, η ξερολίαση, η αγένεια μας και η αδυναμία μας να παραδεχθούμε τα λάθη μας, έχουν μεγάλη ευθύνη για τον κακό-μισοτελειωμένο-χωρίς σχεδιασμό δρόμο, για το κακοσυντηρημένο όχημά μας, για την εριστική συμπεριφορά μας και για την ασχετοσύνη μας. Ας κάνουμε τουλάχιστον κάτι γι' αυτό, ας αλλάξουμε λίγο την νοοτροπία του ανθρώπου των σπηλαίων με κάτι πιο ήπιο και πιο πολιτισμένο. Ας μην κοιτάμε (μόνο) πως θα "βολευτούμε" σαν πολιτικοί, ημέτεροι, εργολάβοι, οδηγοί και αναβάτες, ας λάβουμε υπόψη και λίγο τους υπόλοιπους που θα πατήσουμε για να "περάσουμε από πάνω", είτε μεταφορικά, είτε κυριολεκτικά με τις ρόδες μας.
Αν έχετε κουραστεί και βαρεθεί απλά να τα ακούτε, κάντε κάτι. Πρέπει να πιέσουμε για καλύτερες συνθήκες κυκλοφορίας, για καλύτερη εκπαίδευση - ενημέρωση - έλεγχο, όπως και για καταγραφή των πραγματικών αιτιών των ατυχημάτων. Επειδή όμως τίποτα απ' όλα αυτά δεν θα γίνει, όχι σε αυτή την δεκαετία, όχι από μόνο του και σίγουρα όχι από μηδενικής πρωτοβουλίας δημοσίους υπαλλήλους, ας κάνουμε εμείς ότι καλύτερο μπορούμε ως ΣΩΣΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Ας αφήσουμε λίγο στην άκρη την αντικοινωνικότητα και ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας, με ενεργό ενδιαφέρον και σωστή ενημέρωση, συνειδητοποιώντας τα δικά μας λάθη και αντιμετωπίζοντας ήπια και ευγενικά τους καθημερινούς τρελούς ρυθμούς της ζωής μας, είτε στους δρόμους, είτε εκτός...
Το SafeDriver.gr είναι μια προσπάθεια ευαισθητοποίησης, ενημέρωσης και ακτιβισμού σε θέματα οδικής ασφάλειας. Μαζεύει εμπειρίες, γνώσεις και απόψεις όλων όσων θέλουν να συνεισφέρουν. Eκπαιδευτικά κείμενα, φωτό και βίντεο, σχόλια για τα "κακώς κείμενα", εποικοδομητική γκρίνια, ιδέες για δράση και ότι άλλο μπορεί να βοηθήσει προς την ασφαλέστερη μετακίνησή μας.
Ό,τι θεωρείτε χρήσιμο μπορείτε να το στείλετε σε αυτό το email.
Σχόλια και επισημάνσεις λαθών θα εκτιμηθούν πολύ!
Ευχαριστούμε.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)